Tabernakel

Onze laatste Bijbelmomenten gingen over de tabernakel. Dit was een project voor de lijdenstijd van bijbelsopvoeden.nl waarbij we zowel leerden hoe de tabernakel in elkaar stak, als welke symboliek er allemaal in zat met betrekking tot de Heere Jezus. Nu is onze tabernakel helemaal af, dus hier wat foto’s.

De witte poppetjes zijn priesters. Bij het wasvat staat de hogepriester met z’n mooie gekleurde kleren.
Het heilige met de kandelaar, reukofferaltaar en de tafel met toonbroden

Het is allemaal niet zo strak geworden 😉 maar we hebben er met plezier aan gewerkt en gaandeweg heel wat opgestoken.

Afwisseling of eentonigheid

Johan werkt al een jaar thuis. Hij is sinds afgelopen jaar maart misschien 10 keer naar de universiteit geweest, verder werkt hij altijd hier. We zitten dus ook elke dag op elkaars lip, soms inclusief kinderen en soms met z’n tweeën. Maar gelukkig zijn wij allebei heel leuk gezelschap en we zijn elkaar nog niet zat. Op verzoek hier wat foto’s hoe Johan z’n werkdag afwisselend houdt 🙂 🙂

Als een probleem echt moeilijk is, dan denkt ‘ie erover na onder de douche
… of dampend boven een kop thee

Fantastische verhalen

Boaz gaat z’n zus achterna: hij leest het ene spannende boek na het andere. Dat wordt nog eens extra aangemoedigd door een “leespas” van school, waarin hij elke dag een handtekening kan verdienen als hij 15 minuten gelezen heeft. Maar eigenlijk zijn de boeken zelf al aansporing genoeg, want er staan zulke spannende avonturen in!

Het leuke is dat hij nog niet zó snel leest dat hij een boek in 15 minuten uit heeft. Dus loopt hij regelmatig te fantaseren hoe een verhaal verder zal gaan, of wat hij zelf zou doen als hij de hoofdpersoon zou zijn. Pas las hij bijvoorbeeld een boek over geheimzinnig kistje dat niet open kon. Toen kwam hij bij mij in de keuken overleggen hoe je zoiets het beste oplost. Je kunt het kistje kapot slaan met een hamer, maar misschien zit er niks waardevols in en dan is het kistje ook krom geworden. Dat is natuurlijk jammer. Je kunt ook zoeken of je ergens een sleutel kunt vinden. Maar dat duurt misschien wel héél lang, en je weet nooit zeker of die sleutel echt ergens is. Of je pakt een stukje “sprengstof” (Boaz z’n favoriet) en dat laat je zo BOEM het slot kapotknallen, en dan pak je precies zoveel sprengstof dat het kistje zelf niet kapot gaat. Goed idee. Vervolgens kan je natuurlijk fantaseren over de inhoud van het kistje. Wie weet zitten er gouden munten in — dat kan je horen als je er mee rammelt. Als je niks hoort, dan is het misschien niets, óf het is een schatkaart waar je een nog veeeeel grotere schat mee kunt vinden.

Af en toe probeer ik Boaz een beetje te stangen, door bijvoorbeeld een heel suf alternatief te opperen. “Misschien zit er wel een dode muis in, of een ouwe sok.” Dan kijkt ‘ie een keer verstoord en fantaseert lustig verder. Mama’s hebben geen fantasie. Die zijn alleen geschikt om tegenaan te praten als ze aan het koken zijn.

Hannahs boeken zijn nog een tikkie spannender. Ze is momenteel helemaal fan van boeken over de Tweede Wereldoorlog, met onderduikers enzo. Dat wordt dan weer nagespeeld met een hut in de woonkamer waar poppetjes in worden verstopt die vervolgens door Boaz of Judith gezocht moeten worden. En natuurlijk is het de bedoeling dat ze onvindbaar zijn.

Vanavond las Johan een slaapverhaaltje voor over Ernst-Jan en zijn eend Snabbeltje. Dat is een heerlijk boek met veel humor. Dit keer ging het over een angstig avontuur: Ernst-Jan en Snabbeltje zaten in een gezellig hol in het bos toen ze plotseling schoten hoorden. [Geruststelling van de auteur: het waren geen echte kogels hoor, maar dat wist Ernst-Jan niet.] Bibberend van angst bleven ze in hun schuilplaats zitten tot de eend het niet meer hield en er vandoor ging. Om ‘m terug te lokken blies Ernst-Jan drie keer hard op z’n fluitje en ja hoor, de eend kwam terug. Maar er kamen ook tientallen soldaten de bosjes uit! Die waren op oefening in het bos en het fluitsignaal bleek het afgesproken sein “einde oefening” van hun commandant te zijn. Nu had Ernst-Jan dus de hele oefening in het honderd laten lopen. Uiteraard liep het hele verhaal goed af en werden kind en eend in een legerjeep naar huis gebracht door een super aardige soldaat.

Na afloop van dit verhaal zat Hannah in de keuken een bakje yoghurt te eten. Peinzend vroeg ze: “Mamaaaaah? Denk jij dat je op internet kunt uitvinden wanneer soldaten een oefening houden en waar ze dan precies langs komen?”

Wat zou die nou van plan zijn…

Algemene update

Vandaag geen speciaal onderwerp waar ik over ga schrijven, maar zomaar wat updates:

  • Hannah is aangenomen op haar nieuwe school 🙂 Scholen moeten altijd even afwachten hoeveel aanmeldingen er komen en hoe de verdeling uitpakt. Je kunt bijvoorbeeld kiezen of je extra muzieklessen wilt, en of je met Engels of Frans wilt beginnen. Kennelijk waren Hannahs wensen goed in te passen. Ze mag lekker met Engels beginnen, wat voor haar makkelijker is omdat ze dat op de basisschool ook al krijgt en wat ze ook veel zinvoller vindt. Ik geef haar groot gelijk 😉
  • Johan is super enthousiast over z’n werk. Hij hoeft deze weken geen onderwijs te geven en heeft dus alle tijd voor zijn grote project met computerbewijzen. Dat vindt hij erg leuk om te doen en het krijgt ook steeds meer positieve belangstelling van andere wiskundigen. Hoe meer mensen dit project willen steunen of actief willen bijdragen, hoe vlotter het allemaal gaat. Tot nu toe loopt dat als een trein.
  • Na een aantal grijze dagen hebben we weer een lekker zonnetje. Het is nog wel fris, maar we hebben vanmiddag toch alweer in het zonnetje geluncht. Dat is echt een heerlijk wellness-momentje voordat ik de kinderen weer uit school ga halen: twee luie stoelen op het terras, uit de wind en in de zon, even lekker in alle rust bijkletsen en concluderen dat we het echt príma voor elkaar hebben.
  • Ik heb vandaag een auto vol troep weggebracht. Heel lang mocht je alleen naar de stort als je afval boven de vensterbank uitkwam zo’n beetje, en zo erg was het bij ons niet. Maar nu alles versoepeld wordt én het voorjaar is, vond ik het wel tijd om lekker op te ruimen. Twee oude gesloopte computers, twee kapotte stepjes, een oude cd-speler/radio/cassetterecorder en een stapel tapijttegels die we vermoedelijk niet meer gaan gebruiken… Hoppakeeee weg ermee.
  • Het is voorlopig alweer de laatste week dat iedereen naar school gaat. Volgende week is Boaz aan de beurt om een week thuis te leren (zodat ze onder het maximaal aantal leerlingen per klas blijven), de week erna mag Hannah. Die heeft mazzel want ze mist maar een half weekje, daarna is het paasvakantie. Dat hebben ze nu teruggeschroefd naar anderhalve week. Hopelijk kunnen ze daarna weer allemaal aan de slag.
  • Ik heb de afgelopen tijd hard gewerkt aan het herstructureren van de GlobalRize-website. Artikelen moesten opnieuw ingedeeld worden, sommige zijn herschreven of samengevoegd, en we bouwen zogenaamde “cornerstone artikelen”. Allemaal met het doel dat meer mensen op onze website terechtkomen en makkelijk de informatie kunnen vinden waarnaar ze op zoek zijn. Dat is best een klus, maar ik vind het leuk om te doen.
  • En dan is er nog een stapel kleding die plotseling de moed opgeeft, zo aan het eind van de winter. Boaz z’n trui had ineens een gat bij de elleboog, de sokken begeven het massaal, leggings krijgen een gat bij de knie… Tijd om weer een en ander bij te kopen of te naaien. Uiteraard allemaal online óf bij de Aldi / Lidl. Volgens mij hebben die echt een topjaar gehad nu de kledingwinkels dicht zijn maar zij wél ondergoed, sokken, broeken et cetera mogen verkopen. De rijen klanten staan nog net niet op de parkeerplaats, maar alles is in een mum van tijd weer op. Ach ja. De kinderen lopen nog niet in hun nakie over straat, en de pakketdienst komt regelmatig langs…