Nu de sneeuw gesmolten is, is Judith een sneeuwvlokkenfabriek gestart. Ze heeft diverse productielocaties: ons aanrecht, de grote tafel in de woonkamer, de salontafeltjes, de keukentafel… en uiteraard worden de grondstoffen en het gereedschap regelmatig heen en weer getransporteerd van de ene locatie naar de andere. Aangezien mevrouw Judith ook wel ‘ s andere dingen tussendoor doet, vind je bovendien her en der halffabrikaten.
Het productieproces is als volgt:
– haal een papier uit de printer of een vouwblaadje uit de la.
– vouw het papier in vieren, of beter nog verder
– teken figuurtjes op je gevouwen papier (of laat mama tekenen)
– knip de figuurtjes uit
– vouw het papier open!
De laatste stap is natuurlijk altijd het leukst. Wat zou er uit gekomen zijn??? Soms is het een sneeuwvlok, soms een kleedje of een fotolijstje, en soms ook gewoon “stukken papier”.
Wat niet op de foto’s staat, is het restproduct. Oftewel: honderden snippertjes! Soms krijgen die een bestemming als “confettie voor de verjaardag van de pop” in de hoop dat het dan niet opgeruimd hoeft te worden. De rest hoort in de oudpapierbak, maar vindt de weg daar naartoe helaas niet automatisch 😉 Dus ligt het halve huis vol witte en roze snippers, met her en der een snippertje geel of blauw voor de afwisseling. Morgen maar weer even goed stofzuigen.
Ook daar kan Judith al best goed bij helpen trouwens. Net als dweilen… we hebben zo’n dweil met een waterflesje eraan die water sproeit als je aan de handel trekt. Dat is het leukste apparaat in ons hele huis. Enige nadeel: achteraf zijn Judiths sokken altijd helemaal nat… Maar ach, ze kleedt zich sowieso graag meerdere keren per dag om, dus een keer extra sokken wisselen is geen punt. Dat brengt wat afwisseling in haar werk als “sneeuwvlokkelaar”.
